Üstelik Yağmur

Yine bütün yükünü aldım üzerime

Yaşanacak tüm olayların

Öylece yatmaktayım

Yerçekimiyle barışık

Sanki hiç kalkamazmışım gibi geliyor

bana öyle arada bir geliyor

Sanki kalksam

Gidecek yerim mi var,

Diyorum

Üstelik yağmur yağıyor

Kalksam nereye giderim

Üstelik yağmur

Beni yatmaya zorluyor

Bir battaniyenin çekiciliğine

Boyun eğiyorum

Öfke yok içimde

Her nefes alışımda biraz daha batıyorum

Yatağın derinliklerine

Belki hatırlanmayacak bir rüyanın.

İpe sapa gelmez şeyler olsun istiyorum

İpsiz sapsız adamlara uğruyorum

Bir karşılaşma bekliyorum

Üstelik Yahudi bile değilim

Ve üstelik yağmur yağıyor

Derdimi kimlere söyleyeyim?

Derdim yok ki benim

Ne söyleyeyim.

Dertsiz bir mutsuzluk var

Engelssiz Marks gibiyim

Aklımdan bir sayı tutuyorum

Sonra bırakıyorum yerçekimi

Alsın götürsün

Üstelik yağmur

Hangi yağmur yıkar beni?

Doğru değil bu

Beni yıkan hep

Birilerinin ağzından damlayan

O sesli sessiz sözler

Üstelik yağmur

Yağıyorken hep

Adımlarıma aldırmadan

Hangi yağmur yıkar beni,

Azat eder

O ilk günahtan?

Üstelik İsa bile değilim

Adem hiç değilim

Yine de yürüyorum

Dünya kurulalı beri

Bu yağmurlu sokakta

Öyle işte sevgilim

Fizik kurallarıyla barışık

İmanı karışık

Doğa olaylarına alışık

Yatmaktayım

Seni düşünüyorum

Elmayı düşündüğün gibi

Dişlemek için

Yerçekimine yenik dudaklarını

Sen de düş istiyorum

Kaldırmak için değil

Vurmak için hiç değil

Debelen diye bu yapışkan ağda

Olmayacak şeyleri

Düşlemeni istiyorum

Üstelik sana aşık bile değilim

Ve üstelik yağmur yağıyor

Ben böyle deyince

Yüzün düşüyor

Yüzün

Bir kuraklığı baştan çıkarıyor

Üstelik yağmur

Davet

Şehre dönelim

Gökdelenlerin göğe uzanıp

Yağmur dilendiği yere

Ağaçların hep hüzünlü

Kuşların göçmen olduğu

O ışıklı çöle

Bir şehri sevdiğimiz gibi

Sevelim

Güzel anıların çevirmeye takıldığı

Hep kötü şeyleri hatırlatan

O eski aşklarımız gibi

Sevelim

Hep yarın olacakmış

Yarın bugünden daha güzel olacakmış gibi

Bir sonraki otobüsü bekleyelim

Sanki o otobüs gelince

Ayakta kalmayacakmışız gibi

Bir şehri sevelim

Bir şehri olduğu gibi

Şehre geri dönelim

Dilimizin dönmediği yere

İmlâ hatalarının tek hatamız olduğu

O bilindik ayrılıktan önce

Zaman verelim, zaman tanıyalım

Öğle tatili yapalım birlikte

Kötü lokantalara gidelim

Yemekleri yarım bırakalım

Belki köpeklere verirler diye

Şehre dönelim

Her şeyin başladığı yere

Kitap hediye edelim

Sinemaya hiç gitmeyelim

Ama söz verelim her matineye

Yağmur yağsın sonra

Güvenelim şemsiyemize

Vahşi güvercinler yolumuzu kessin

Sinirlenelim taksi şoförlerine

Güneşli günleri boş verelim

Nasıl olsa binalar hep gri renkte

Her şeyi bırakıp şehre dönelim

Her şeyin başladığı yere

Postyapısalcı Sevdalar

Postmodern karlar yağıyor semtimize
Göstergeler
Yeterince gösteremiyor yalnızlığımı
Gizli gizli sigara içiyorum balkonda
Usul usul kar yağıyor
Usul usul öfkeleniyorum
Arabalar karla kaplandıkça
İncecikten yağmıyor kar
Yirmibirinci yüzyılda
Ve ben senden
Öyle nefret ediyorum

Semtimize postmodern karlar yağıyor
Ve ben nefret ediyorum senden
Gülünce kıvrımından kuşlar havalanan
O dudaklarından
Dudakların biliyor mu,
Kar yağınca kuşlar nereye uçar?
Buraya postmodern bir kar yağıyor
Yeşilzeytinçekirdeği gözlerinle
Güzel bir kardanadam olabilirdin
Ama postmodern karlar
Tutunamıyor semtimizde birbirine
O yüzden kartopu oynayamaz çocuklar
Öyle üzülürler ki
Eldivenlerini gözyaşlarıyla ıslatırlar


Semtimizde postmodern karlar
Ve benim hafızam
Karışık 90lar kasedi
Saramıyorum tekrar
Dışarı taşan şeritleri
Önce nefret ediyorum senden
Sonra unutuyorum bütün öfkemi
Alnındaki kırışıklıklara tutunuyorum
Elektrik tellerine tutunan
Kuşlar gibi
Ellerin bir de
Hani biçimsiz-biçimli
Başka şiirler de yazmıştım ellerine
Zengin kafiyeli
Akşam üstü uykuya yattım
Rüyamda sevdim seni