Bir şiirin kıyısından geçiyoruz
Henüz ayak basılmamış
Derken bıraktığımız ayak izlerine
aldırmıyoruz
Nasıl olsa deniz onları alıp;
Bir şiirin kıyısından geçiyoruz
Ormanlarının kokusu ve nehirlerinin korkusu
Göklerinin çizgisi var
Nerede başlayıp bittiğini anlamadığımız
Kumsalın denize vurduğu yerin sezgisi
Henüz ayak basılmamış
Derken bıraktığımız ayak izleri
Bir şiirin kıyısından geçiyoruz
Bir şiir ki,
Bu kıtadan aldıklarını bir başka kıtaya bırakırken
Arada sıkışıp kalmış bir mısraya
Neler sığdırıyoruz
Sığmadığımız için keşfettiğimiz bir yer vardı
Hani hep yeniden keşfetmediğimiz
Modası geçmiş bir kafiye gibi
Ayakların geri geri giderken de
Bırakıyor oysa aynı izi
Bir kıta keşfetmeli
İçinde şiir olan
Ve bir de deniz
Hep batıya gidebileceğimiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder